Περίληψη:
Περίληψη
Ο τύπος διαπλέκεται με τα πρόσωπα της επικαιρότητας σε μια σχέση έντασης. Αυτή προκύπτει ανάμεσα στο θεσμό της ελευθεροτυπίας και στο δικαίωμα στην προσωπικότητα των δημοσίων προσώπων. Ενώ φαινομενικά συγκρούονται, στην πραγματικότητα προσωπικότητα και ελευθερία συμπορεύονται, διότι στο Σύνταγμα κατοχυρώνονται τόσο δικαιώματα, όσο και θεσμοί με την ίδια νομική βαρύτητα.
Παρ’ όλα αυτά το δικαίωμα της προσωπικότητας των δημοσίων προσώπων επιβαρύνεται χάριν της ελευθεροτυπίας. Τα προβεβλημένα πρόσωπα οφείλουν να ανέχονται περισσότερο από τα μη δημόσια πρόσωπα παρεμβάσεις στην προσωπικότητά τους (κριτική, πληροφορίες σχετικές με αυτά) χάριν της ελευθεροτυπίας. Αυτοί οι περιορισμοί στο δικαίωμα της προσωπικότητάς τους δικαιολογούνται νομικά, κατά πρώτον με τη μέθοδο της θεσμικής προσαρμογής της προσωπικότητας στο θεσμό του τύπου, λόγω της ύπαρξης αιτιώδους συνάφειας τύπου και δημοσίου προσώπου –κοινό αντικειμενικό στοιχείο η δημοσιότητα – και κατά δεύτερον, σε επίπεδο νόμου, με την έννοια του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του κοινού για τα εν λόγω πρόσωπα. Ωστόσο αν πρόκειται για δημόσιους λειτουργούς ο περιορισμός της προσωπικότητας είναι απαραίτητο να μη συντελείται με τρόπο αντίθετο στην αρχή της αναλογικότητας και με τρόπο που να μη σχετίζεται με το δημόσιο λειτούργημα των προσώπων.
|