Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η αρχή της δημοσιότητας, ως μια απ’ τις τρεις συνταγματικά κατοχυρωμένες στο άρθρο 93, αρχές λειτουργίας των δικαστηρίων, αποτελεί θεσμική εγγύηση για τον έλεγχο του έργου των δικαστηρίων από τη λαϊκή κυριαρχία. Συνιστά θεμελιώδη δικονομική αρχή με σκοπό την ανεπηρέαστη απονομή της δικαιοσύνης, ενισχύοντας το αίσθημα της ευθύνης και την αμεροληψία των δικαστικών λειτουργών και το σεβασμό των δικαιωμάτων των διαδίκων, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη των κοινωνών. Η αρχή της δημοσιότητας, που ισχύει για όλα τα δικαστήρια – ποινικά, πολιτικά, διοικητικά, στρατιωτικά – προσαρμόστηκε στις νέες καταστάσεις. Η άμεση δημοσιότητα, που επιτρέπει την παρακολούθηση και γνώση των τεκταινομένων στις συνεδριάσεις των δικαστηρίων, όχι μόνο απ’ τους διαδίκους αλλά και από τρίτους ακροατές, παρευρισκόμενους εντός του χώρου του ακροατηρίου, καθίσταται ανεπαρκής. Στη σύγχρονη πολυάνθρωπη κοινωνία, το δικαίωμα του κάθε πολίτη να λαμβάνει γνώση της δικαστικής διαδικασίας, κυρίως για τις συνεδριάσεις ιδιαίτερου πολιτικού, κοινωνικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος, στοιχειοθετεί την ανάγκη έμμεσης δημοσιότητας, δηλαδή την ενημέρωσή του απ’ τον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο, την τηλεοπτική ή ραδιοφωνική κάλυψη της δίκης. Στο άρθρο 93 § 2 θεμελιώνονται τρία δικαιώματα-συμφέροντα: το συμφέρον της δικαιοσύνης, το δικαίωμα της πληροφόρησης του κάθε πολίτη και το δικαίωμα του κατηγορουμένου για σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του και ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Συχνά τα εξίσου πολύτιμα αυτά δικαιώματα δεν συμπλέουν. Έτσι καθίσταται αναγκαία η εναρμόνισή τους, η σωστή οριοθέτησή τους. Ήδη το άρθρο 93 προβλέπει εξαιρέσεις απ’ την αρχή της δημοσιότητας με σκοπό το σεβασμό στα χρηστά ήθη και την προστασία της ιδιωτικής ή οικογενειακής ζωής των διαδίκων, ενώ κρίνεται απαραίτητη και η αναβάθμιση της δικαστικής δημοσιογραφίας για την καλύτερη λειτουργία της έμμεσης δημοσιότητας.
|