Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η ιθαγένεια είναι ένα απ’ τα αρχαιότερα συνταγματικά θεμελιωμένα δικαιώματα. «Το να ανήκει κάποιος στο λαό ορισμένου κράτους» θεμελιώθηκε συνταγματικά και στη χώρα μας πολύ παλιά. Οι προϋποθέσεις κτήσης και απώλειας του δικαιώματος αυτού ποικίλλουν από χώρα σε χώρα, κάποιες αξίες όμως είναι σταθερές και αναλλοίωτες σε κάθε κράτος. Λόγω κάποιων συνταγματικών παραλείψεων εμφανίστηκε το φαινόμενο της πολυϊθαγένειας, όμως σήμερα τα κράτη με νομοθετικές ρυθμίσεις προσπαθούν να το ρυθμίσουν αν όχι να το εξαλείψουν. Θα πρέπει να αναφέρουμε πως ο θεσμός της ιθαγένειας συνδέεται στενά τόσο με το ιδιωτικό και το δημόσιο δίκαιο απ’τη μια, όσο και με το δημόσιο διεθνές και το εσωτερικό δίκαιο απ’την άλλη.
Τη σημερινή εποχή, με την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και των συνεχώς αυξανόμενων απαιτήσεων που απορρέουν απ’το θεσμό αυτό, εμφανίστηκε ο όρος «ευρωπαϊκή ιθαγένεια», δηλαδή μια νέα ιθαγένεια, την οποία όλοι οι πολίτες των κρατών-μελών θα κληθούν κάποια στιγμή να αποκτήσουν, αποβάλλοντας ουσιαστικά την ιθαγένεια του κράτους τους και λειτουργώντας στο πλαίσιο της Ευρώπης. Βέβαια, οι ρυθμίσεις για το ζήτημα αυτό βρίσκονται ακόμα σε πρώτο στάδιο και υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης και συνταγματικής ολοκλήρωσης του θεσμού.
Τέλος, ο θεσμός της ιθαγένειας, πολλές φορές είναι καθοριστικός παράγοντας για την πρόσβαση των πολιτών στο δημόσιο τομέα, αλλά και για την κατάληψη άλλων νευραλγικών θέσεων. Η ιθαγένεια , λοιπόν, τόσο ως θεσμός συνταγματικά κατοχυρωμένος όσο και ως φαινόμενο γενικότερα, παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή του κάθε ανθρώπου, που λειτουργεί ως μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας.
|