| |
| Βρέθηκαν συνολικά
17 εγγραφες. Παρουσιάζονται οι εγγραφές 1 εως 17. |
| |
|
προηγούμενη
-
επόμενη
σελίδα |
| Τραχαλιού Αντιγόνη
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2856 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2009.
Λήμματα: Απόδειξη -Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα, βλ.και απόρρητο -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2856 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
 Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
o Απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων σύμφωνα με τα άρθρα 9,9Α και 19 του
Συντάγματος. Η απαγόρευση αυτή παρότι φαίνεται απόλυτη είναι δεκτική σε
εξαιρέσεις όπως προκύπτει τόσο από τη θεωρία όσο και από τη νομολογία. Αυτό
επιτάσσει τόσο η αρχή του κράτους δικαίου όσο και η επιμέρους έκφανσή του, η αρχή
της αναλογικότητας η οποία σωστά αποτελεί τον περιορισμό των περιορισμών. Η νέα
παράγραφος την οποία ο Αναθεωρητικός νομοθέτης προσέθεσε ,πρέπει να ερμηνεύεται
σε πρακτική αρμονία με άλλες συνταγματικές διατάξεις έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η
αποτελεσματικότητα της απονομής δικαιοσύνης.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία -
|
| Νούσιου Καλλιόπη
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα και Πολιτική Δίκη [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2779 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2008.
Λήμματα: Απόδειξη -Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα, βλ.και απόρρητο -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2779 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
Το ζήτημα των παράνομων αποδεικτικών μέσων και της χρήσης αυτών ενώπιον των δικαστηρίων, ποινικών και πολιτικών, είναι πολυδιάστατο. Στα πλαίσια της συγγραφής της προκειμένης εργασίας θα επιχειρηθεί η ανάλυση των θέσεων θεωρίας νομοθεσίας και νομολογίας όσον αφορά στη χρήση αυτών στην πολιτική δίκη. Τόσο πριν την αναθεώρηση του 2001 και την προσθήκη της παραγράφου 19 του Συντάγματος, όσο και μετά από αυτήν και τη βάσει γράμματος φαινομενικά απόλυτη απαγόρευση της χρήσης των παράνομων μέσων είναι εμφανής μια κάμψη του απόλυτου της απαγόρευσης αυτής. Στα πλαίσια της πολιτικής δίκης, ο δικαστής δύναται βασιζόμενος στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του Συντάγματος να κάνει δεκτό το παράνομο κτηθέν αποδεικτικό μέσο, προβαίνοντας σε στάθμιση των έννομων αγαθών και εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας (25§1).
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία -
|
| Κολοβός Δημήτριος
Τα Συνταγματικά Ζητήματα της Απόδειξης [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2335 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2007.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2335 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Μετά την ανάλυση και τη πραγμάτευση της όλης προβληματικής γύρω από τα συγκεκριμένα ζητήματα - θεσμούς της αποδεικτικής διαδικασίας σε συνάρτηση με το δικαίωμα αποδείξεως και το γενικότερο δικαίωμα έννομης δικαστικής προστασίας, προκύπτουν (συνοπτικά) τα εξής βασικά συμπεράσματα :
Α) Κράτος δικαίου – δίκαιη δίκη – δικαστική προστασία. Η συνταγματική καθιέρωση της δικαστικής προστασίας με το άρθρο 20 § 1 του Συντάγματος βρίσκεται σε διαλεκτική συνοχή με τη δικαιοκρατική αρχή και την αρχή της δίκαιης δίκης. Η διάταξη του άρθρου 20 § 1 Σ καθιερώνει συγχρόνως θεμελιώδες δικαίωμα, ενώ εισάγει, επίσης, συνταγματική αρχή με δικονομικό περιεχόμενο που διατρέχει όλο το σώμα της νομοθεσίας και καθορίζει τη δικαστηριακή πρακτική σ’ όλες τις μορφές της.
Β) Η συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος αποδείξεως. Ο θεσμός της απόδειξης, ως τμήμα της δίκαιης δίκης, και το εξ αυτού δικαίωμα αποδείξεως εμπίπτει στην προστατευτική εμβέλεια του άρθρου 20 § 1 του Συντάγματος (και του άρθρου 6 § 1 της ΕΣΔΑ), διότι συμβάλλει ως αναγκαία προϋπόθεση στην ουσιαστική και αποτελεσματική πραγμάτωση της δικαστικής προστασίας, με αποτέλεσμα να τυγχάνει συνταγματικής κατοχυρώσεως.
Γ) Ο περιορισμός των αποδεικτικών μέσων και το δικαίωμα αποδείξεως. Η υλοποίηση του δικαιώματος αποδείξεως, ως θεμελιώδες περιεχόμενο του δικαιώματος παροχής έννομης δικαστικής προστασίας, προϋποθέτει τη θέσπιση νομοθετικών διατάξεων, οι οποίες θα ρυθμίζουν τις επιμέρους εκφάνσεις του. Στα πλαίσια της νομοθετικής εξειδίκευσης του δικαιώματος αποδείξεως με τη νομοθετική πρόβλεψη συγκεκριμένων αποδεικτικών μέσων, ο περιορισμός των αποδεικτικών μέσων στις νομοθετικά προβλεπόμενες περιπτώσεις εμφανίζεται ως καταρχήν συνταγματικά δικαιολογημένος περιορισμός του δικαιώματος αποδείξεως.
Δ) Η επίδειξη εγγράφων και το δικαίωμα αποδείξεως. Περαιτέρω, το δικαίωμα αποδείξεως εκδηλώνεται και ως δικαίωμα του διαδίκου είτε να επικαλείται είτε να ζητεί τη χρήση των υπαρχόντων και πρόσφορων για την απόδειξη της αλήθειας των πραγματικών ισχυρισμών μέσων απόδειξης, καθώς και ως δικαίωμα προσκομιδής των μέσων αυτών στο δικαστήριο. Ο αποδεικτικός θεσμός της επίδειξης εγγράφων, συνεπώς, αναδεικνύεται σε κατεξοχήν θεσμό πραγμάτωσης της έκφανσης αυτής του συνταγματικού δικαιώματος αποδείξεως.
Ε) Τα αμάχητα τεκμήρια και το δικαίωμα αποδείξεως. Σε αντίθεση με την επίδειξη εγγράφων που συνιστά θεσμό υλοποίησης και προστασίας του δικαιώματος αποδείξεως, και τον περιορισμό των μέσων απόδειξης που εμφανίζεται ως δικαιολογημένος περιορισμός του δικαιώματος αποδείξεως, ο θεσμός των αμάχητων αποδεικτικών τεκμηρίων αποτελεί ως επί των πλείστων αποστέρηση του δικαιώματος αποδείξεως, και ευθεία προσβολή του δικαιώματος έννομης δικαστικής προστασίας, καθόσον δεν καταλείπεται δυνατότητα ανταποδείξεως του τεκμαιρόμενου από το νόμο περιστατικού ως αληθινού, μέσω της συνταγματικά κατοχυρωμένης και νομοθετικά ρυθμισμένης διαδικασίας της απόδειξης.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία
-
|
| Γαργανίδη Ζωή
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα και Διακρίβωση Ιδιαίτερα Σοβαρών Εγκλημάτων [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2329 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2007.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2329 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
|
Το πλήρες κείμενο θα προστεθεί σύντομα
-
Περιεχόμενα
-
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία
-
|
| Γαβαλά Ιωάννα
Τα Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2322 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2007.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2322 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
|
Το πλήρες κείμενο θα προστεθεί σύντομα
-
Περιεχόμενα
-
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία
-
|
| Γουνελά Παρασκευή
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα και Διακρίβωση Ιδιαίτερα Σοβαρών Αδικημάτων [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2195 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2007.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2195 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
|
Το πλήρες κείμενο θα προστεθεί σύντομα
-
Περιεχόμενα
-
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία
-
|
| Γιαννούλη Νικολέτα
Τα Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2190 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2007.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2190 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στο άρθρο 20 Σ αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην απόδειξη. Η πρόσβαση στα δικαστήρια είναι γράμμα κενό, χωρίς την ταυτόχρονη αναγνώριση του δικαιώματος απόδειξης των προβαλλόμενων ισχυρισμών. Στο πλαίσιο όμως της αποδεικτικής διαδικασίας, η οποία ρυθμίζεται λεπτομερώς από τον κοινό νομοθέτη, παρουσιάζονται όχι σπάνια παρεκκλίσεις είτε από τη μεριά των αρμόδιων κρατικών οργάνων, είτε από τους ίδιους τους διαδίκους ή κατηγορουμένους. Το δικαίωμα προς απόδειξη είναι αυστηρά οριοθετημένο. Η παράβαση των σχετικών διατάξεων έχει τις προβλεπόμενες σε αυτές συνέπειες. Όταν όμως για την συντελεσθείσα παρανομία ο νόμος, σε επίπεδο δικονομικό, σιωπά, τότε ανακύπτει το ζήτημα της ενδεχόμενης επέκτασης των συνεπειών της παράβασης και σε δικονομικό επίπεδο υπό τη μορφή του ανίσχυρου των οικείων αποδεικτικών μέσων. Το πρόβλημα εντείνεται όταν η παρανομία εμφανίζεται ως προσβολή συνταγματικά αναγνωρισμένου δικαιώματος. Την νομολογία απασχόλησε ιδιαίτερα το ερώτημα ως προς την προσβολή της ιδιωτικής ζωής ή του απορρήτου της επικοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια, σύγχρονα τεχνολογικά μέσα καθιστούν επιτακτική την ανάγκη παροχής αυξημένης προστασίας στα δικαιώματα αυτά. Έτσι, ο αναθεωρητικός νομοθέτης του 2001 πρόσθεσε στο άρθρο 19 Σ την δεύτερη και τρίτη παράγραφο, η οποία ορίζει ότι μέσα που αποκτήθηκαν κατόπιν προσβολής της ιδιωτικής ζωής ή του απορρήτου της επικοινωνίας δεν γίνονται δεκτά στη δίκη σε καμία περίπτωση. Άλλοι θεωρούν ότι η διάταξη προστατεύει απολύτως την απόρρητη επικοινωνία και την ιδιωτική ζωή (19 παρ.3, 9, 9Α, 19 παρ.1β΄), ενώ από άλλους γίνεται δεκτή μία αυξημένη προστασία, όχι όμως με την έννοια της απολυτότητας. Η δεύτερη άποψη κρίνει ότι, κατ’ εξαίρεση, όταν πρόκειται να προστατευθεί η ανθρώπινη αξία με βάση το άρθρο 2 Σ, τότε το απόρρητο επιβάλλεται να υποχωρήσει, γιατί το 2 Σ αποτελεί το μόνο απόλυτα προστατευόμενο δικαίωμα από το Σύνταγμά μας (και 110 Σ). Όλα τα άλλα επιδέχονται σταθμίσεις και εξαιρέσεις. Την τελευταία αυτή συλλογιστική ακολουθεί και η νομολογία τα τελευταία χρόνια, ενώ αρνούνται κατηγορηματικά όσοι δεν βλέπουν δυνατότητα ύπαρξης στο σώμα του Συντάγματος διατάξεων που, σε ουσιαστικό μόνο επίπεδο, υπερισχύουν των υπολοίπων.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία
-
|
| Κολοβός Δημήτριος
Συνταγματικά Ζητήματα της Απόδειξης [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2130 προστέθηκε τον Δεκέμβριο του 2006.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2130 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Μετά την ανάλυση και τη πραγμάτευση της όλης προβληματικής γύρω από τα συγκεκριμένα ζητήματα - θεσμούς της αποδεικτικής διαδικασίας σε συνάρτηση με το δικαίωμα αποδείξεως και το γενικότερο δικαίωμα έννομης δικαστικής προστασίας, προκύπτουν (συνοπτικά) τα εξής βασικά συμπεράσματα :
Α) Κράτος δικαίου – δίκαιη δίκη – δικαστική προστασία. Η συνταγματική καθιέρωση της δικαστικής προστασίας με το άρθρο 20 § 1 του Συντάγματος βρίσκεται σε διαλεκτική συνοχή με τη δικαιοκρατική αρχή και την αρχή της δίκαιης δίκης. Η διάταξη του άρθρου 20 § 1 Σ καθιερώνει συγχρόνως θεμελιώδες δικαίωμα, ενώ εισάγει, επίσης, συνταγματική αρχή με δικονομικό περιεχόμενο που διατρέχει όλο το σώμα της νομοθεσίας και καθορίζει τη δικαστηριακή πρακτική σ’ όλες τις μορφές της.
Β) Η συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος αποδείξεως. Ο θεσμός της απόδειξης, ως τμήμα της δίκαιης δίκης, και το εξ αυτού δικαίωμα αποδείξεως εμπίπτει στην προστατευτική εμβέλεια του άρθρου 20 § 1 του Συντάγματος (και του άρθρου 6 § 1 της ΕΣΔΑ), διότι συμβάλλει ως αναγκαία προϋπόθεση στην ουσιαστική και αποτελεσματική πραγμάτωση της δικαστικής προστασίας, με αποτέλεσμα να τυγχάνει συνταγματικής κατοχυρώσεως.
Γ) Ο περιορισμός των αποδεικτικών μέσων και το δικαίωμα αποδείξεως. Η υλοποίηση του δικαιώματος αποδείξεως, ως θεμελιώδες περιεχόμενο του δικαιώματος παροχής έννομης δικαστικής προστασίας, προϋποθέτει τη θέσπιση νομοθετικών διατάξεων, οι οποίες θα ρυθμίζουν τις επιμέρους εκφάνσεις του. Στα πλαίσια της νομοθετικής εξειδίκευσης του δικαιώματος αποδείξεως με τη νομοθετική πρόβλεψη συγκεκριμένων αποδεικτικών μέσων, ο περιορισμός των αποδεικτικών μέσων στις νομοθετικά προβλεπόμενες περιπτώσεις εμφανίζεται ως καταρχήν συνταγματικά δικαιολογημένος περιορισμός του δικαιώματος αποδείξεως.
Δ) Η επίδειξη εγγράφων και το δικαίωμα αποδείξεως. Περαιτέρω, το δικαίωμα αποδείξεως εκδηλώνεται και ως δικαίωμα του διαδίκου είτε να επικαλείται είτε να ζητεί τη χρήση των υπαρχόντων και πρόσφορων για την απόδειξη της αλήθειας των πραγματικών ισχυρισμών μέσων απόδειξης, καθώς και ως δικαίωμα προσκομιδής των μέσων αυτών στο δικαστήριο. Ο αποδεικτικός θεσμός της επίδειξης εγγράφων, συνεπώς, αναδεικνύεται σε κατεξοχήν θεσμό πραγμάτωσης της έκφανσης αυτής του συνταγματικού δικαιώματος αποδείξεως.
Ε) Τα αμάχητα τεκμήρια και το δικαίωμα αποδείξεως. Σε αντίθεση με την επίδειξη εγγράφων που συνιστά θεσμό υλοποίησης και προστασίας του δικαιώματος αποδείξεως, και τον περιορισμό των μέσων απόδειξης που εμφανίζεται ως δικαιολογημένος περιορισμός του δικαιώματος αποδείξεως, ο θεσμός των αμάχητων αποδεικτικών τεκμηρίων αποτελεί ως επί των πλείστων αποστέρηση του δικαιώματος αποδείξεως, και ευθεία προσβολή του δικαιώματος έννομης δικαστικής προστασίας, καθόσον δεν καταλείπεται δυνατότητα ανταποδείξεως του τεκμαιρόμενου από το νόμο περιστατικού ως αληθινού, μέσω της συνταγματικά κατοχυρωμένης και νομοθετικά ρυθμισμένης διαδικασίας της απόδειξης.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία
-
|
| Τζανετάκου Βασιλική
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 2079 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2006.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=2079 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
Δ. Συμπέρασμα – Περίληψη.
Μετά τη συνταγματική αναθεώρηση και παρά την απόλυτη διατύπωση του αναθεωρημένου άρθρου 19 παρ.3 του Συντάγματος, φαίνεται πως ο κοινός νομοθέτης δεν προσανατολίστηκε στην εισαγωγή ποινικών κυρώσεων ούτε και δικονομικών για κάθε περίπτωση χρήσης παρανόμων κτηθεισών αποτυπώσεων, αλλά αντιθέτως εξακολούθησε να προβλέπει περιπτώσεις έστω και σε πιο περιορισμένη έκταση, άρσης του
αδίκου χαρακτήρα μιας τέτοιας χρήσης Απόλυτες απαγορεύσεις σαν κι\' αυτήν που εμφανίζεται να εισάγει το γράμμα του άρθρου 19 παρ.3 είναι ανίσχυρες στο μέτρο που οδηγούν σε λύσεις, οι οποίες δεν σέβονται την αρχή της αναλογικότητας, όπως επιτάσσει το άρθρο 25 παρ. 1εδάφ. δ\' του Συντάγματος. Η νέα συνταγματική διάταξη του άρθρ.9 παρ.3 του Συντάγματος αποτελεί μεν τον κανόνα, επιδέχεται όμως και εξαιρέσεις, κυρίως στις περιπτώσεις της προστασίας του κατηγορουμένου, της προστασίας της ανθρώπινης αξίας, καθώς και της εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας. Επομένως, η εισαγωγή στο Σύνταγμα του κανόνα της απαγόρευσης της χρήσης «παρανόμως» κτηθέντων αποδεικτικών μέσων μπορεί να θεωρηθεί ότι συνάδει στην προστασία της ανθρώπινης αξίας, επομένως δεν καταργεί ούτε μειώνει την κανονιστική εμβέλεια της μη αναθεωρήσιμης διάταξης του άρθρου 2 παρ.1Σ. Όμως η καθιέρωση μιας απόλυτης απαγόρευσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις σε καταστρατήγηση του μη αναθεωρήσιμου χαρακτήρα της διάταξης του άρθρου 2 παρ.1Σ.
Tα δικαστήρια και η νομολογία εν γένει δέχτηκαν εξαιρέσεις από την απαγόρευση χρήσης παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων, συνήθως στις περιπτώσεις που αυτά αποσκοπούν στη βελτίωση της θέσης του κατηγορουμένου. Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται για να παρακαμφθεί ο σκόπελος της νέας συνταγματικής ρύθμισης και να αξιοποιηθούν δικονομικά παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα στηρίζεται άλλοτε στην αξία του ανθρώπου, στη θεωρία των αποδεικτικών απαγορεύσεων, στη στάθμιση της προσωπικής ελευθερίας και ελευθερίας της επικοινωνίας και άλλοτε στην εφαρμογή γενικών διατάξεων και αρχών του Π.Κ Πάντως το ζήτημα της χρήσης των παράνομων αποδεικτικών μέσων, όπως αυτά οριοθετούνται από τα άρθρα 19 παρ3, 9 και 9Α του Συντάγματος, είναι βέβαιον πως θα συνεχίσει να απασχολεί τον ελληνικό νομικό κόσμο και τη νομολογία καθώς το Σύνταγμα με την αναθεώρηση του μάλλον δυσχέρανε παρά ξεκαθάρισε με σαφήνεια τα πεδία μέσα στα οποία απαγορεύεται ή επιτρέπεται η χρήση των εν λόγω μέσων. Άρα ο νεοεισαχθείς με την Αναθεώρηση στο Σύνταγμα κανόνας της απαγόρευσης χρήσης αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση των άρθρων 9,9Α και 19Σ. δεν είναι άτεγκτος και ούτε θα μπορούσε να υιοθετηθεί από τον αναθεωρητικό νομοθέτη κατά τρόπο άτεγκτο. Το συνταγματικό θεμέλιο για την κάμψη της απαγόρευσης που καθιερώνει η διάταξη του άρθρου 19 παρ.3Σ. θα πρέπει να αναζητηθεί στη μη αναθεωρήσιμη διάταξη του άρθρου 2 παρ.1Σ., προσέχοντας πάντα τους περιορισμούς που απορρέουν από αυτή.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία -
|
| Μούτου Eλένη
Τα Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 1979 προστέθηκε τον Μάιο του 2006.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=1979 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το πρόβλημα των παράνομων αποδεικτικών μέσων αποτελεί ένα σημαντικό και πολυδιάστατο ζήτημα. Μετά την αναθεώρηση του 2001, το ζήτημα ρυθμίζεται άμεσα στο άρθρο 19§3 Σ. που απαγορεύει τη χρησιμοποίηση αποδεικτικών μέσων που αποκτήθηκαν κατά παράβαση των άρθρων που προστατεύουν τον ιδιωτικό βίο, το άσυλο της κατοικίας, το απόρρητο της επικοινωνίας και το δικαίωμα επί των προσωπικών δεδομένων. Εντούτοις, παρόλο που με το άρθρο αυτό εισάγεται ο κανόνας της απόλυτης απαγόρευσης χρησιμοποίησης παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων, ο κανόνας αυτός επιδέχεται εξαιρέσεων αναγκαίων για την προστασία της αρχής της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2§1 Σ.). Μέσω της στάθμισης μεταξύ αλληλοσυγκρουόμενων και αντιτιθέμενων συμφερόντων των διαδίκων υπό την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 25§3 του Σ., θα δοθεί η όσο το δυνατόν ορθότερη και αποδεκτή λύση.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία -
|
| Μελάς Νικόλαος
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 392 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Απόδειξη -Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα, βλ.και απόρρητο -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=392 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το ζήτημα των παράνομων αποδεικτικών μέσων και της χρήσης αυτών ενώπιον των δικαστηρίων, ποινικών και πολιτικών, είναι πολυδιάστατο και δυσθεώρητο. Με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 και συγκεκριμένα του αρθρ.19 παρ. 3 που αναφέρει ότι απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που αποκτήθηκαν κατά παράβαση του άρθρου αυτού, το οποίο προστατεύει το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας, αλλά και των άρθρων 9 και 9Α, τα οποία αντίστοιχα προστατεύουν μεν το πρώτο το απαραβίαστο της οικογενειακής ζωής του ατόμου και δε το δεύτερο τον καθένα από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, φαίνεται με μια πρώτη ερμηνεία να θεσπίζεται μια απόλυτη και απαρέγκλιτη απαγόρευση χρήσης των μέσων που αποκτήθηκαν κατά παράβαση των άρθρων αυτών. Εκτός δηλαδή από την εξαίρεση του αρθ.19 παρ1 εδαφΒ όπου χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «Νόμος ορίζει τις εγγυήσεις υπό τις οποίες η δικαστική αρχή δεν δεσμεύεται από το απόρρητο (των επιστολών) για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων», σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση συνάγεται μέσω της γραμματικής ερμηνείας των ανωτέρω άρθρων ότι η χρήση και επίκληση των εν λόγω αποδεικτικών μέσων καθίσταται αδύνατη. Όπως όμως θα δούμε και στο περιεχόμενο της εργασίας δε φαίνεται ούτε ο κοινός νομοθέτης αλλά ούτε και τα δικαστήρια της ουσίας και επομένως και η νομολογία, ούτε όμως και η Αρχή Προστασίας Ευαίσθητων Προσωπικών Δεδομένων να αποδέχονται την απόλυτη και άτεγκτη απαγόρευση της χρήσης των παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων. Αντίθετα ενώ η στάση τους μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε πιο αυστηρή ως προς τη χρήση των μέσων αυτών, αναγνωρίζουν την δυνατότητα κάμψης της απόλυτης αυτής απαγόρευσης όταν η χρήση αυτή γίνεται για την απόδειξη της αθωότητας του κατηγορουμένου, που χωρίς τα αποδεικτικά αυτά μέσα θα ήταν αδύνατη, ή γενικότερα για την καλυτέρευση της θέσης του. Η νομική θεμελίωση της άρσης της απόλυτης απαγόρευσης θα επιχειρηθεί στα πλαίσια της συγγραφής της προκείμενης εργασίας.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία
-
|
| Πλέσσα Ελένη
Παράνομα Αποδεικτικά Μέσα [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 229 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Απόδειξη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=229 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΙΙ. ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19/Σ παρ. 3 (ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ)
ΙΙΙ. ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ
Α. Απαγόρευση συλλογικό αποδεικτικών μέσων
1. Η προσβολή της ανθρώπινης αξίας ( αρθ. 2 παρ. 1, 7 παρ. 2Σ)
2. Το απαραβίαστο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (αρθ. 9 παρ. 1 εδ. β΄ Σ)
3. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων (αριθ. 9ΑΣ)
4. Το άσυλο της κατοικίας (αρθ. 9 παρ. 1 εδ. α΄ Σ)
5. Το δημοσιογραφικό απόρρητο (αρθ. 14 παρ. 2Σ)
6. Το απόρρητο των επικοινωνιών και γενικά ανταποκρίσεων (αρθ. 19 Σ)
Β. Απαγόρευση αξιοποίησης αποδεικτικών μέσων
1. Η θεωρητική προσέγγιση του προβλήματος
2. Οι τάσεις της νομολογίας
3. Δυναμικές συνέπειες των αποδεικτικών απαγορεύσεων
VI. ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ
Α. Διαφοροποίηση απ’ την ποινική δίκη
Β. Απόψεις θεωρίας
1. Η δικονομική θεωρία
2. Η θεμελίωση του απαραδέκτου στο Σύνταγμα
Γ. η νομολογική εξέλιξη
V. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία -
|
| Καραγιάννη Ανθή
Παράνομη Χρήση Αποδεικτικών Μέσων στη Δίκη [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 155 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Απόδειξη -Δίκαιη Δίκη, βλ. Δικαιοσύνη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=155 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
«Το Κράτος δικαίου δεν αποδέχεται την ανακάλυψη της αλήθειας με οποιοδήποτε τίμημα», όπως υποστηρίζεται ευρύτατα στη θεωρία και της ποινικής και της πολιτικής δικονομίας. Οι επεμβάσεις στα ατομικά δικαιώματα για την αναζήτηση της αλήθειας συνιστούν περιορισμούς που σε ορισμένες περιπτώσεις θεσπίζονται από ειδικές συνταγματικές διατάξεις, στις περισσότερες όμως θεμελιώνονται συνταγματικά στη γενική διάταξη του άρθρου 96 παρ. 1 Σ.
Οι αποδεικτικές απαγορεύσεις είναι κανόνες το περιεχόμενο των οποίων συνίσταται στους για διάφορους λόγους περιορισμούς της αποδεικτικής διαδικασίας. Αυτές που θεσπίζονται από την κοινή νομοθεσία δεν είναι και οι μοναδικές. Συνάγονται και άλλες από το Σύνταγμα και ορισμένες αυξημένης τυπικής ισχύος διατάξεις που περιέχονται σε διεθνείς συμβάσεις και έχουν κυρωθεί από τη Βουλή βάσει του άρθρου 28 παρ. 1 Σ.
Η λειτουργία των αποδεικτικών απαγορεύσεων συνίσταται στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και εννόμων αγαθών, όπως περιγράφονται στις συνταγματικές διατάξεις, στη ρητή και ανεπιφύλακτη προστασία της ελευθερίας της αποφάσεως και ενέργειας της βουλήσεως ως ουσιωδών συστατικών του δικαιώματος της προσωπικότητας και στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Πρωταρχικός σκοπός είναι η αξίωση για σεβασμό της οικογενειακής ζωής (όπως κατοχυρώνεται και στο άρθρο 8 παρ. 1 ΕΣΔΑ), η αξίωση για σεβασμό του απορρήτου των επιστολών και των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, όπως και η ανάγκη προστασίας των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη από τον κίνδυνο της κρατικής αυθαιρεσίας.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία
-
|
| Κατσογιάννου Μαριλένα
Η Μαγνητοταινία ως Αποδεικτικό Μέσο στη Δίκη [Προπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 67 προστέθηκε τον Μάιο του 2004.
Λήμματα: Απόδειξη -Απόρρητο Ανταπόκρισης -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=67 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Α. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ.
Β. ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ.
Γ. ΘΕΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - Η ΜΑΓΝΗΤΟΤΑΙΝΙΑ ΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΣΤΗ ΔΙΚΗ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι.- ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ.- Η ΜΑΓΝΗΤΟΤΑΙΝΙΑ ΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
1. Πολιτική Δίκη
2. Ποινική Δίκη
3. Διοικητική Δίκη
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ.- ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV.- Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
1. Συνταγματικές διατάξεις
2. Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V.- ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
1. Γενικά
2. Διαστάσεις του απορρήτου
3. Η τριτενέργεια ειδικότερα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI.- ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩ- ΠΙΝΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII.- ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII.- ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
1. Άρθρο 57ΑΚ
2. Άρθρα 250 και 370 ΠΚ
3. Άρθρο 370Α΄ ΠΚ, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 6 παρ. 8 Ν. 3090/2002.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΧ.- ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΝΟΜΩΝ.
1. Νόμος 2225/94
2. Νόμος 2472/97
3. Νόμος 3115/03
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Χ.- ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΠΙΚΟΙ- ΝΩΝΙΑΣ
1. Επικοινωνία στον οικογενειακό χώρο
1. 1. Γενικά
1. 2. Συμβίωση των συζύγων και προστασία
1. 3. Το απόρρητο στην επικοινωνία μεταξύ των συζύγων
2. Ειδικότερα το απόρρητο σε άλλες κατηγο- ρίες πολιτών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ.- Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑ- ΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
1. Αποφάσεις που αναφέρονται στο προ της συνταγματικής αναθεωρήσεως του έτους 2001 δίκαιο.
2. Αποφάσεις που αναφέρονται στο δίκαιο μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος του έτους 2001.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙ.- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑ- ΤΗΡΗΣΕΙΣ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙΙΙ.- ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
Δ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ε. «ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ»
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία -
|
|
