Με το Σύνταγµα του 1975 ο σεβασµός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτέλεσε κατευθυντήρια αρχή που διαπνέει όλο το Συνταγµα¬τικό Κείµενο. Αυτή η γενική και θεµελιώδης αρχή εξατοµικεύεται µε την έννοια των Ατοµικών Δικαιωµάτων, που τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους το οποίο δια των οργάνων του οφείλει να τα διασφαλίζει. Περαιτέρω το δικαίωµα στην προσωπικότητα, ειδικότερη έκφανση των Ατοµικών Δικαιωµάτων, αναπτύσσεται µε την έκφραση της γενετήσιας ε¬λευθερίας η οποία τυγχάνει ευρείας προστασίας και στο χώρο του Ποι¬νικού µας Δικαίου. Η γενετήσια ελευθερία ενταγµένη στην ιδιωτική ζωή ή την ιδιωτική σφαίρα του κάθε ατόµου προστατεύεται συνταγµατικώς όταν εκδηλώνεται µε νόµιµες πράξεις και όχι µε εγκληµατικές, οπότε αυτό που προέχει είναι η αυστηρή ποινική τους αντιµετώπιση.

5 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η γενετήσια ελευθερία των ανθρώπων δεν κατοχυρώνεται ρητά στο Σύνταγμα, εντάσσεται όμως στο προστατευτικό περιεχόμενο της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του άρθρου 5§1. Η ισχύς του άρθρου αυτού προστατεύει κάθε άνθρωπο-φορέα της γενικής ικανότητας δικαίου-, επομένως και τους ανήλικους, από παραβιάσεις της γενετήσιας ελευθερίας τους, προερχόμενες τόσο από το κράτος όσο και από τους ιδιώτες-κυρίως. Οι άνθρωποι για διάφορους λόγους, που σχετίζονται καταρχήν με την «ηθική», επιλέγουν η διενέργεια γενετήσιων πράξεων να λαμβάνει χώρα στη σφαίρα του ιδιωτικού τους βίου, ο οποίος και αποτελεί αυτοτελές συνταγματικό δικαίωμα, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 9§1. Ο ιδιωτικός βίος είναι μία μερικότερη βιοτική περιοχή της γενικότερης κοινωνικής ζωής του ανθρώπου, όπου λαμβάνουν χώρα δραστηριότητες που φύσει δε θα μπορούσαν να ενταχθούν στην οικονομική, την πολιτική ή την ευρύτερη κοινωνική ζωή του ανθρώπου. Η άσκηση του δικαιώματος στον ιδιωτικό βίο οριοθετείται από τις οριοθετικές ρήτρες –νομιμότητας, κοινωνικότητας, χρηστότητας- που προσδιορίζουν το περιεχόμενο κάθε δικαιώματος. Έτσι, δεν είναι δυνατό να ασκείται καταρχήν σε βάρος του Συντάγματος και τους σύμφωνους με αυτό νόμους, των δικαιωμάτων των τρίτων και κατά παράβαση των χρηστών ηθών. Η τέλεση εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας ανηλίκων δε μπορεί να επικαλυφθεί από το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής μιας και παραβιάζει καθεμιά από τις προαναφερθείσες οριοθετικές του δικαιώματος ρήτρες. Πράγματι το Σύνταγμα προστατεύει μεν τη σεξουαλική ελευθερία ως ελευθερία επιλογής ερωτικού συντρόφου, απαγορεύει όμως την επιλογή ανήλικου ως ερωτικού συντρόφου ενώ δεν παρέχει καμία προστασία σε πράξεις όπως ο βιασμός ή η ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων. Συμπερασματικά, καταλήγουμε ότι η προστασία και το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής αίρονται όταν στα πλαίσιά της τελούνται εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ανηλίκων.

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ……………………………………………………………………. 2 Β. ΓΕΝΙΚΑ………………………………………………………………………… 3 Γ. Η ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΄΄ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ΄΄ ΚΑΙ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ…………………………………. 8 1) ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ………………………………………..... 8 2) Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ. 11 3) Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ………………………………………… 14 Δ. ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ…………………………………………………. 17 1) ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ………………………………………………….. 17 2) Η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ…………………….... 18 3) Η ΤΥΠΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ………………………… 20 4)Η ΝΟΜΙΚΗ-ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ(ΑΡΘ.14Π.Κ.) 20 5) Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ…………………………………………… 21 5.1 Η ΑΙΤΙΩΔΗΣ ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ………... 21 5.2 Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΩΣ ΣΚΟΠΙΜΗΣ ΔΡΑΣΗΣ……………. 22 5.3 Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ……………………………. 23 5.4 Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ…………………………….... 24 6) ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗΣ……………… 25 Ε. ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΩΣ ΑΔΙΚΗ ΠΡΑΞΗ………………………………………. 29 1) Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ………………………………………………… 29 2) ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ…………………………………………………. 29 3) Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΑΔΙΚΟ…………………………………………………….. 31 ΣΤ. Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ... 33 1) ΓΕΝΙΚΑ………………………………………………………………………… 33 2) ΤΟ ΑΔΙΚΟ……………………………………………………………………. 36 3) Η ΕΝΟΧΗ…………………………………………………………………….. 41 Ζ. Η ΑΡΧΗ ΄΄ ΟΥΔΕΜΙΑ ΠΟΙΝΗ ΑΝΕΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ………………. 44 1) Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ NULLA POENA SINE LEGE…………… 44 2) ΜΑGNA CHARTA ΚΑΙ NULLA POENA SINE LEGE………………... 44 3) ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ NULLA POENA SINE LEGE…………………… 45 4) Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ NULLA POENA SINE LEGE…… 45 5) Η ΑΡΧΗ ΑΥΤΗ ΣΤΗ ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ……………… 47 6) Η ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ-ΣΧΕΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΑΔΙΚΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ………………………………………….. 48 7) ΤΑ ΟΡΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΕΣΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΔΔΑ………………………………………………………………………………. 54 Η. ΤΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡ. 1 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ… 55 Θ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΟΡΙΣΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ……… 57 Ι. ΕΠΙΛΟΓΟΣ………………………………………………………………………. 58 Κ. ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ-ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ………………………………………………. 60 Λ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ………………………………………………………………… 63 Μ. ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ…………………………………………………………………...