ΠΕΡΙΛΗΨΗ Οι συνταγματικές επιταγές ως ανώτατη βαθμίδα νομοθετικών ρυθμίσεων αντανακλώνται ποικιλοτρόπως σε όλο το δίκαιο, και φυσικά και στο δίκαιο της πολιτικής δικονομίας. Με αντίστροφη διατύπωση, θα έλεγε κανείς πως η πολιτική δικονομία αποτελεί την «μετάφραση» των λεγομένων δικαστικών συνταγματικών δικαιωμάτων σε κοινό νόμο.23 Φυσικά, λόγω της ιεραρχίας των νόμων, η πολιτική δικονομία οφείλει να περιορίζει το ρόλο της στην εξειδίκευση των πλαισίων που θέτει το Σύνταγμα, χωρίς να υπάρχει κανένα περιθώριο περιορισμού ή παράβασης των προβλεπομένων από το συνταγματικό νομοθέτη. Σ’ αυτό το σημείο αναλαμβάνει μία από τις βασικές της αποστολές και η δικαστική εξουσία, δηλαδή τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων.