ΠΕΡΙΛΗΨΗ Φορείς συνταγματικών δικαιωμάτων δεν είναι μόνο τα φυσικά πρόσωπα αλλά και οι ενώσεις προσώπων. Αρκεί βέβαια τα δικαιώματα αυτά να μην είναι ασυμβίβαστα προς τη φύση των ενώσεων προσώπων. Μάλιστα η ύπαρξη νομικής προσωπικότητας δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να είναι ένα πρόσωπο υποκείμενο συνταγματικών δικαιωμάτων. Επίσης, κατά την ορθότερη αλλά μάλλον μειοψηφούσα άποψη, υποκείμενα θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι όχι μόνο τα ν.π.ι.δ. αλλά και όλα τα ν.π.δ.δ. ανεξαιρέτως. Ειδικότερα το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι κατοχυρώνεται ανεξάρτητα από την ύπαρξη νομικής προσωπικότητας για ενώσεις προσώπων που δεν επιδιώκουν κερδοσκοπικό σκοπό. Οι κερδοσκοπικές ενώσεις προστατεύονται με βάση το άρθρο 5 παρ.1 Συντάγματος (οικονομική ελευθερία). Όσον αφορά τα πολιτικά κόμματα αυτά απολαμβάνουν μεγαλύτερη ελευθερία από αυτήν που παρέχεται γενικά στις ενώσεις. Η κρατική εποπτεία πάνω σε αυτά είναι πολύ περιορισμένη. Το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας κατοχυρώνεται και υπέρ των νομικών προσώπων και των ενώσεων προσώπων. Φορείς των συνταγματικών δικονομικών δικαιωμάτων εκτός από τα φυσικά πρόσωπα είναι και οι ενώσεις προσώπων ανεξάρτητα από το αν έχουν νομική προσωπικότητα. Επιπλέον υποκείμενα είναι και νομικά αμορφοποίητα κοινωνικά σύνολα που συγκροτούν μια ενότητα συμφερόντων δικαιϊκά ανιχνεύσιμη. Τέλος φορείς του δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι φυσικά και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου δεν είναι κατ\\\\\\\'αρχήν φορείς ατομικών δικαιωμάτων.Κατ\\\\\\\'εξαίρεση όμως προβλέπονται γι\\\\\\\'αυτά δικαιώματα.Ενα γενικό δικαίωμα που αφορά όλα ανεξαιρέτως τα Ν.Π.Δ.Δ. ορίζει τα άρθρα 8 και 20 παρ.1 του Συντάγ-ματος,κατα τα οποία ολα τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα δικαίουνται παροχής έννομης προστασίας και απολαμβάνουν το δικαίωμα του «νόμιμου δικαστή».Ειδικότερα,οι εκκλησίες και άλλες θρησκευτικές ομάδες ή οργανώσεις ή μονάδες που ο νόμος χαρακτηρίζει ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου μπορούν να επικαλεστούν έναντι του κράτους και κάθε άλλου φορέα δημόσιας εξουσίας τη θρησκευτική ελευθερία στο πλαίσιο του άρθρου 13.Επιπρόσθετα,τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα δικαιούνται πανεπιστημιακής αυτοδιοίκησης και ακαδημαïκής ελευθερίας και είναι φορείς των δικαιωμάτων του άρθρου 16 ,ενώ οι οργανισμοί τοπικης αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική αυτοτέλεια,σύμφωνα με το άρθρο 102 του Συντάγματος.Τέλος,σχετικά με την ιδιοκτησία των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου σε κάποιες περιπτώσεις προβλέπονται ευνοïκότερες ρυθμίσεις.

Περιεχόμενα Βιβλιογραφία I. Γενικά ΙΙ. To Σύνταγμα και το εκλογικό δίκαιο των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου 1. Χαρακτηριστικά του εκλογικού νόμου 2. Το δικαίωμα της ψήφου 3. Η ατομικότητα της ψήφου 4. Η ισότητα της ψήφου 5. Η καθολικότητα της ψήφου 6. Η αμεσότητα της ψήφου 7. Η μυστικότητα της ψήφου 8. Η προσωπική ψήφος 9. Η υποχρεωτικότητα της ψήφου 10. Το αναλογικό σύστημα 11. Η αρχή της ανόθευτης εκδήλωσης της λαϊκής θέλησης III. Ο έλεγχος του κύρους των εκλογών 1. Γενικά 2. Η νομική φύση των εκλογικών διαφορών 3. Η υπαγωγή των εκλογικών διαφορών στα δικαστήρια α) στα πολιτικά β) στα διοικητικά IV. H δικονομία των εκλογικών διαφορών 1. Οι εφαρμοστέες διατάξεις α) Πριν την ισχύ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας α-1) Επί δημοτικών και κοινοτικών εκλογών α-2) Επί αρχαιρεσιών β) Κατά τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας β-1) Γενικά β-2) Επί δημοτικών και κοινοτικών εκλογών β-3) Επί αρχαιρεσιών V. H εκλογική δίκη 1. Οι γενικές αρχές που τη διέπουν 2. Το αντικείμενό της 3.Τα ένδικα μέσα και βοηθήματα VI.H ένσταση 1. Η έννοια 2. Οι προσβαλλόμενες πράξεις 3. Η ενεργητική και παθητική νομιμοποίηση 4. Πλειονότητα διαδίκων α) Πρόσθετη παρέμβαση β) Ομοδικία 5. Τρόπος άσκησης 6. Η προδικασία 7. Η κύρια διαδικασία 8. Η αντένσταση 9. Η δικαστική απόφαση α) Η ακύρωση της εκλογής β) Η μεταρρύθμιση της εκλογής γ) Η δημοσίευση της απόφασης VIΙ. Συμπεράσματα