Ελληνική Περίληψη Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το θέμα των αναγκαστικών συνεταιρισμών. Ουσιαστικά πρόκειται για την ανάλυση του άρθρου 12 του Συντάγματος χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και ξεκινά με την ανάλυση της έννοιας αυτού, η οποία εμπεριέχει την ελευθερία ίδρυσης και προσδιορισμού του σκοπού και προχωρεί σε μια σύντομη ιστορική αναδρομή αναφερόμενη στις θεμελιώδεις αξίες και αρχές που απαρτίζουν το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Προχωρώντας πιο πέρα, το δεύτερο μέρος αναφέρεται στον αναγκαστικό συνεταιρισμό ως θεσμό και, εκτός από τη σημασία του, συνεχίζει με μια ιστορική αναφορά για τους συνεταιρισμούς. Έπειτα, η εργασία αναλύει τους όρους στους οποίους στηρίζεται ο αναγκαστικός συνεταιρισμός και υπογραμμίζει τα προβλήματα που εμφανίζονται αναφορικά με τη σύνδεση του θεσμού των αναγκαστικών συνεταιρισμών με το Ευρωπαϊκό δίκαιο. Τέλος, το τρίτο μέρος της εργασίας αποτελείται από το συμπέρασμα, την περίληψη στην Ελληνική και την Αγγλική γλώσσα, την βιβλιογραφία καθώς και την παράθεση νομολογίας και νομοθεσίας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Φορείς συνταγματικών δικαιωμάτων δεν είναι μόνο τα φυσικά πρόσωπα αλλά και οι ενώσεις προσώπων. Αρκεί βέβαια τα δικαιώματα αυτά να μην είναι ασυμβίβαστα προς τη φύση των ενώσεων προσώπων. Μάλιστα η ύπαρξη νομικής προσωπικότητας δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να είναι ένα πρόσωπο υποκείμενο συνταγματικών δικαιωμάτων. Επίσης, κατά την ορθότερη αλλά μάλλον μειοψηφούσα άποψη, υποκείμενα θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι όχι μόνο τα ν.π.ι.δ. αλλά και όλα τα ν.π.δ.δ. ανεξαιρέτως. Ειδικότερα το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι κατοχυρώνεται ανεξάρτητα από την ύπαρξη νομικής προσωπικότητας για ενώσεις προσώπων που δεν επιδιώκουν κερδοσκοπικό σκοπό. Οι κερδοσκοπικές ενώσεις προστατεύονται με βάση το άρθρο 5 παρ.1 Συντάγματος (οικονομική ελευθερία). Όσον αφορά τα πολιτικά κόμματα αυτά απολαμβάνουν μεγαλύτερη ελευθερία από αυτήν που παρέχεται γενικά στις ενώσεις. Η κρατική εποπτεία πάνω σε αυτά είναι πολύ περιορισμένη. Το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας κατοχυρώνεται και υπέρ των νομικών προσώπων και των ενώσεων προσώπων. Φορείς των συνταγματικών δικονομικών δικαιωμάτων εκτός από τα φυσικά πρόσωπα είναι και οι ενώσεις προσώπων ανεξάρτητα από το αν έχουν νομική προσωπικότητα. Επιπλέον υποκείμενα είναι και νομικά αμορφοποίητα κοινωνικά σύνολα που συγκροτούν μια ενότητα συμφερόντων δικαιϊκά ανιχνεύσιμη. Τέλος φορείς του δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι φυσικά και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η εργασία αυτή έχει ως θέμα το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι .Ουσιαστικά είναι η ανάλυση του άρθρου 12 του συντάγματος χωρισμένη σε δύο μέρη (κεφ.Α΄,Β΄,Γ΄) . Το κεφ.Α΄αναφέρεται στις ενώσεις (παρ. 1 – 3) και ξεκινά με μια σύντομη ιστορική αναδρομή .Αναλύονται η έννοια ,οι φορείς και το περιεχόμενο του δικαιώματος το οποίο εμπεριέχει την ελευθερία ίδρυσης ,την ελευθερία προσδιορισμού του σκοπού ,την ελευθερία εισόδου και αποχώρησης των μελών και την ελευθερία λειτουργίας και διαλύσεως της ένωσης .Ακολουθούν οι περιορισμοί του δικαιώματος .Γίνεται ενδεικτική αναφορά σε ενδιαφέροντα περιστατικά με το αυτό περιεχόμενο που μπορεί να απασχόλησαν άλλα κράτη αλλά η γνώση τους μας δίνει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα και πιο σαφή γνώση της αντιμετώπισης των ενώσεων σε ευρύτερο πεδίο .Παρατίθονται αρκετά σχετικά δημοσιεύματα του τύπου ,νομολογία καθώς και οι δύο πρώτοι νόμοι για τα σωματεία . Στο κεφ.Β΄(παρ. 4 – 5) γίνεται επίσης μια ιστορική αναδρομή για τους συνεταιρισμούς .Ακολουθεί ανάλυση σχετικά με τους εκούσιους και αναγκαστικούς συνεταιρισμούς ,παράθεση νομολογίας και νομοθεσίας . Το δεύτερο μέρος ,κεφ. Γ΄,περιλαμβάνει το συμπέρασμα ,περίληψη στην ελληνική και αγγλική γλώσσα καθώς και την βιβλιογραφία .

11) ΠΕΡΙΛΗΨΗ Το Σύνταγμα στο άρθρο 12 εξασφαλίζει στους Έλληνες το δικαίωμα να συνιστούν ενώσεις προσώπων άτυπες ή με τυπική μορφή (σωματεία) μη κερδοσκοπικού σκοπού. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα ίδρυσης και συμμετοχής σε ενώσεις προσώπων. Προστατεύει τις ενώσεις προσώπων ως θεσμό. Φορείς του δικαιώματος είναι οι Έλληνες πολίτες. Σύμφωνα με το άρθρ. 11 ΕΣΔΑ “αναγνωρίζεται σε κάθε πρόσωπο η ελευθερία του συνεταιρισμού”. Αυτό δε σημαίνει ότι απαγορεύονται οι συνενώσεις αλλοδαπών ή μικτές Ελλήνων – αλλοδαπών. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνιστούν ενώσεις και μη κερδοσκοπικά σωματεία τηρώντας τους νόμους (ρήτρα) δίχως να υπάρχει εξάρτηση από προηγούμενη άδεια. Υπάρχει, επομένως, το δικαίωμα της ελεύθερης ίδρυσης ενώσεων άτυπων ή τυπικών. Το κράτος δεν μπορεί να απαγορεύσει την ίδρυση των συνεταιρισμών. Στην ελευθερία του συνεταιρισμού ανήκει η ελευθερία εισόδου, δικαίωμα συμμετοχής του ατόμου στη λειτουργία της ένωσης, ελευθερία λειτουργίας του συνεταιρισμού ως σύνολο και δικαίωμα ελεύθερης αποχώρησης από την ένωση προσώπων. Ο σκοπός του κάθε σωματείου ή ένωσης θα πρέπει να είναι σύμφωνος προς το Σύνταγμα και τους νόμους, διαφορετικά ο δικαστής μπορεί να απορρίψει την αίτηση εγγραφής (ΑΚ 81). Με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 καταργήθηκε η παρ. 4 του αρθ. 12 που προέβλεπε περιορισμούς στο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων ΟΤΑ, των ΝΠΔΔ και των δημοσίων επιχειρήσεων. Ειδικές ρυθμίσεις υπάρχουν για τα πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, φοιτ. Συλλόγους και αθλητικά σωματεία. Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την αρχή της αυτοδιοίκησης των συνεταιρισμών με την προστασία και την εποπτεία του κράτους. Οι συνεταιρισμοί διακρίνονται σε: γεωργικοί – αστικοί – αναγκαστικοί. Οι συνεταιρισμοί έχουν οικονομικό και κερδοσκοπικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα οι ενώσεις προσώπων επιδιώκουν σκοπούς μη κερδοσκοπικούς. Ο νομοθέτης προβλέπει τη σύσταση αναγκαστικών συνεταιρισμών, οι οποίοι έχουν αναγκαστικό χαρακτήρα όσον αφορά την ίδρυση, την είσοδο, τη συμμετοχή και την παραμονή. Η σύσταση είναι δυνατή μόνο με νόμο.