Περίληψη:
Όλοι οι εργαζόμενοι δικαιούνται να χρησιμοποιούν τα κατάλληλα, νόμιμα, μέσα προς προάσπιση και προαγωγή των επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων. Το έσχατο εξ αυτών των μέσων, αφού δηλαδή αποβούν άκαρπες οι διαπραγματεύσεις κλπ, είναι η απεργία.
Και οι δικηγόροι μπορούν να χρησιμοποιούν παρόμοια μέσα, όμως ορθότερη είναι η χρήση του όρου αποχή, καθώς οι κινητοποιήσεις τους αφορούν κυρίως την μη παράσταση στα δικαστήρια.
Το δικαίωμα της αποχής ερείδεται στα άρθρα 5 παράγρ.1Σ και 12Σ, όμως δεν προστατεύεται αυτοτελώς όπως η απεργία.
Οι δικηγορικοί σύλλογοι είναι ν.π.δ.δ, στα οποία είναι υποχρεωτική η εγγραφή των δικηγόρων- μελών, αφού εκτός αυτών δεν είναι δυνατή η άσκηση του επαγγέλματος.
Οι Γενικές Συνελεύσεις των Δ.Σ, είναι οι αρμόδιες να λάβουν την απόφαση για την αποχή. Δεν μπορούν βέβαια να υποχρεώσουν τους δικηγόρους, που είναι αντίθετοι με την αποχή, να μετέχουν σε αυτή, ούτε και να τους επιβάλλουν κυρώσεις για το λόγο αυτόν. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις όμως δύνανται να δώσουν άδεια σε μέλος του συλλόγου να παρασταθεί εάν διακυβεύονται σημαντικά συμφέροντα ή υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι, π.χ παραγραφή της αξίωσης.
Τέλος, οι αποφάσεις περί αποχής είναι εκτελεστές διοικητικές πράξεις που υπόκεινται σε ακυρωτικό έλεγχο.
|